Tijdens de week voor kerstmis vertoeven veel mensen op de pittoreske kerstmarkten overal in het land en soms reizen ze zelfs naar Londen of Parijs om daar te gaan shoppen. De jaarlijkse kerstinkopen waardoor de winkelstraten vol lopen met mensen die snel nog een mooi cadeau voor hun geliefde trachten strikken. Wij zakten echter op deze vrij frisse, maar voor december, niet echt koude zaterdag af naar de gezellig locatie JH Nootuitgang / Hangar 27 te Edegem voor Pandafest. Bij het binnentreden van de zaal kregen we al de indruk dat dit inderdaad een gezellige en redelijk intieme bedoening zou worden. Dit schreven we als intro in het verslag van Pandafest 2014. Bovendien waren we enorm onder de indruk van het heel goed georganiseerde festival, de gezellige sfeer en de aantredende bands die nog een laatste keer van het jaar - of toch één van- alles uit de kast haalden om een ijzersterke show neer te zetten. Kortom, naast de zaal concerten is Pandafest het ultieme festival voor de liefhebbers van de zogenaamde Underground Scene, om nog één keer voor we aan de feesttafel gaan zitten alle teugels los te laten. Ook in 2015 gaat dit festival door in Edegem wederom in Hangar 27, ook nu weer staan er klinkende namen op de affiche als daar zijn: La Muerte, Bliksem, Aborted, BARK, Your Higness, Toxic Chock , Bizkit Park en ander veel moois. We geven een kort overzicht over het aanbod, door middel van enkele tips:
Aborted:
Aborted zouden we eigenlijk niet hoeven voor te stellen. Deze legendarische band bestaan al sinds 1995, met een overweldigende combinatie van grindcore en deathmetal hebben ze al menig concertzaal en festivalweide in een moshpit omgetoverd. Aborted is door de jaren heen ook knappe platen blijven uitbrengen. Zo was onze recensent vorig jaar nog diep onder de indruk over hun album The Nectrotic Manifesto. Ze schreef daarover: Deze plaat is een hakkende, benenbrekende, openrijtende en met gorigheden overgoten verzameling agressiviteit met daartussen ook cleanere stukken die niet louter een rustpauze zijn tussen al dit geweld, maar die van dit album een ‘must have’ editie maken. Elk nummer heeft zijn eigenheid en dat zorgt ervoor dat je je geen moment verveelt en eigenlijk bijna niet kunt wachten om de volgende track te beluisteren. Aborted is er op een sublieme maar geheel in hun eigen stijl blijvende manier in geslaagd om Death Metal tot op een hoger niveau te tillen. Dat is waar Aborted voor stond medio 1995, daar staan ze nog altijd voor, twintig jaar later. Zonder ophouden op de luisteraar in hakken, dat is wat Aborted ook op Pandafest zal doen. Want naast het brengen van schitterende platen, hebben deze heren nog steeds een geweldig sterke live reputatie. Ook het nieuws dat gitarist Danny Tunker de band zou verlaten, zal daar geen verandering in brengen: http://www.snoozecontrol.be/nieuws/4432/
La Muerte:
Deze Brusselse band is een schoolvoorbeeld van bands die meer succes hadden in het buitenland dan in eigen land. Ze ontstonden in 1984 en profileerden zich als: "de ontbrekende schakel tussen Salvador Dalí en en The Stooges" Maar ook invloeden van The Birthday Party van Nick Cave zijn merkbaar binnen deze groep. In de tien jaar van hun bestaan bouwden ze een meer dan provocerende live reputatie op. In eigen land leek dat eerder te zorgen voor verontwaardigde blikken, in de rest van Europa werden ze op handen gedragen. Maar kijk er is ook leven na de dood. Want La Muerte lijkt klaar om de wereld weer aan hun voeten te krijgen. Tegenwoordig laten spilfiguren Du Marais en Dee-J zich op het podium omringen door drie jongere muzikanten: gitarist Michel Kirby en drummer Christian Z van Length of Time en bassist Tino De Martino van Channel Zero. We zagen ze deze zomer aan het werk, in het voorprogramma van o.a. Jesus and Mary Chain, en schreven hierover: deze heren tonen totaal geen medelijden met de arme fans die kwamen binnen sijpelen. La Muerte klinkt nog steeds na al die jaren als het gebulder van donder en bliksem bij klaarlichte hemel. Als een donkere wervelwind, klauwend en bijtend snoeide La Muerte ons de mond en kneep onze strot dicht. Dat is nu net waar we zaten op te wachten. Daarmee bewezen deze heren bovendien inderdaad, er is nog leven na La Muerte. Hoewel hun muziek nog het best gedijt in een obscure en donkere club, op het podium van de lokerse feesten lieten ze de zon even ondergaan, alsof de nacht vervroegd was ingetreden. Om maar te zeggen, La Muerte bewijzen na al die jaren, nog steeds stevig om zich heen te stampen en zijn gelukkig niet een flauw afkooksel van zichzelf te zijn geworden. Integendeel. Om die reden, zeker niet te missen op pandafest!
Bliksem:
Als er één band is die ons in het jaar 2015 compleet over de streep heeft getrokken dan is het Bliksem wel. Uiteraard zijn er nog meerdere maar Bliksem wist ons dankzij het uitbrengen van een overweldigende plaat, en enkele top optredens wel degelijk volledig omver te blazen in 2015. Deze Antwerpse band ontstond in 2009. Ze hebben ondertussen, naast het uitbrengen van een demo en een EP plus een heel sterk debuut Face The Evil (2013), al heel wat watertjes doorzwommen. Over hun laatste album Gruesome Masterpiece, dat deze zomer op de markt kwam, schreven we het volgende: Als op een wilde baan worden we tot de donkerste gangen van de hel gedreven. Zalig zo een trip, door de donkerst gedachten van onze ziel. Mistress Of The Damned klinkt als een donkere ballade, eentje waarbij je koude rillingen krijgt over je hele lichaam. Zo eentje waarbij je in diepe gedachten verzonken, elke donkere gedachte kan loslaten. Schreeuwende om medelijden. Telkens opnieuw worden we murw geslagen. Van The Hunt over Twist the Knife naar Barbaric Nation. Er lijkt maar geen einde aan te komen. Elk van de songs lijkt een nieuw hoogtepunt binnen het geheel. Het is dus niet zo dat er één song bovenuit steekt, nee het is het totaalpakket dat ons over de streep trekt. Maar ook op menig podium hebben deze dame en heren ons al meerdere keren doen versteld staan. Over hun laatste aantreden in concertzaal De Casino te Sint-Niklaas schreven we het volgende: Bovendien bracht Bliksem een heel gevarieerde set, waarbij we de ene keer murw werden geslagen door diep snijdende gitaren en oorverdovende drums en die stem van Peggy die onze koude rillingen bezorgde. De andere keer krijgen we een kippenvelmoment te verwerken, tot een intensieve belevenis waarbij de haren op onze armen recht komen te staan. Zo worden we bijvoorbeeld bij de keel gegrepen dankzij het perfecte samenspel van instrumenten en zang bij Morphine Dreams, dat een hartverwarmende aankleding meekrijgt waarbij we zelfs in een diepe trance belanden.Het is echter niet zo dat er één instrument boven de andere uitsteekt. Nee, net die kruisbestuiving tussen de knappe instrumentale aankleding, in combinatie met de stem van Peggy, zorgt ervoor dat we met een krop in de keel staan te genieten en hevig headbangend tot een moshpit zouden willen overgaan. Net dat schipperen tussen de ene en de andere emotie, zorgt er bovendien voor dat we ons geen moment gaan vervelen. Kortom, een ambitieuze band die bovendien in topvorm blijkt te zijn Bliksem. Om die reden, alvast een sterke aanrader.
Your Higness:
Een van de meest beloftevolle acts van de laatste jaren is zeker en vast Your Highness uit Antwerpen. Sinds 2009 trakteren ze ons op stevige stoner metal. Ondertussen slaagden deze heren er in enkele heel beklijvende platen uit te brengen. Maar ook live wisten ze ondertussen al menig podium plat te spelen. Maar alles begon met dat eerste full album, uitgebracht in 2011, Cult 'n' Cunts, waarmee Your Highness een heel sterke indruk naliet. Zelfs tot ver buiten het stoner/sludge metal wereldje waar ze doorgaans paraderen. 'The future of Your Highness looks promising' staat te lezen op hun facebook, ook wij hebben daar het volste vertrouwen in. Bovendien brachten ze in 2015 een nieuw album op de markt: City in Ruins. Your Highness combineert op deze plaat loodzware stoner met melodische blues. Op het zwaartepunt neigt het naar de sludge, bij de kalme komen bands als Mastodon in het vizier. Hierdoor weet de band een breed spectrum van muziekstijlen aan te bieden. Niet alleen op plaat, ook op menig podium weten ze hierdoor gensters te slaan. Zonder enige discussie kunnen we stellen dat Your Higness is uitgegroeid tot één van de topbands in het Belgische muziekwereldje. We zagen hen onlangs ook aantreden in Ancienne Belgique en schreven daarover: Wij waren in elk geval sterk onder de indruk van de muur van geluid die op ons afkwam. Your Highness beukten dan ook zonder oponthoud op dat publiek in, tot die volledig murw waren geslagen. Ook al zorgde dat niet voor de verhoopte reacties zoals een moshpit tot crowdsurfende fans, zonder meer slaagden Your Highness erin hun ijzersterke live reputatie waar te maken. Van pril begin tot bitter einde. Opvallend hierbij is dat elk van de bandleden als razende over het podium leken te stuiven, van de ene naar de ander kant. en ook : Your Highness brachten een heel strakke, redelijk donkere set.Begin dit jaar brachten deze heren bovendien nog een knappe plaat uit City In Ruins. Waarbij vooral die rauwe, we zouden haast zeggen angstaanjagende, vocale aankleding nog het meest opviel. Maar vooral de vrij duistere combinatie tussen sludge, stoner en bleus riffs trokken ons bij deze plaat, en alle andere releases van de band, telkens opnieuw over de streep. Kortom, genoeg reden om deze ambitieuze Belgische band de nodige kansen te geven dachten we zo? Ook op Pandafest zal het dak er wellicht geheel afgaan.
BARK:
Door het jaar heen doen we vaak ontdekkingen die ons bij blijven of die een onuitwisbare indruk op ons nalaten, één daarvan was de uit Antwerpen afkomstige band BARK. Zo hadden we het geluk de uit BARK aan het werk te zien, op Rocktoberfest, we schreven over hun aantreden op dat festival het volgende: Met een indrukwekkende, snoeiharde set sloegen ze de ene genster na de andere. Bovendien beschikt BARK over een klasse frontman en zanger, die verdomd goed weet hoe het publiek in te pakken. Voor zo'n dosis charisma, moet zelfs de grootste zuurpruim overstag gaan, dachten we zo. Maar ook muzikaal liet BARK er vanaf het begin tot het einde het dak er af gaan. Want hoewel de zanger veel aandacht naar zich toe trekt met zijn interactieve aanpak, kun je niet voorbij aan die verduiveld snedige gitaar riffs die ons telkens de keel doorsnijden. Daarbovenop beuken de drums ons de hersens in, waardoor we niet anders kunnen dan mee headbangen met de rest van de zaal. In 2016 brengen deze heren een full album op de markt, maar wij namen reeds de single Voice of Dog, I Remain Untamed, Cutting Eyes.onder de loep. We schreven daarover het volgende: Met deze aanpak durven we zonder verpinken stellen, Blaffende honden bijten wel! Zoals we in eerder artikels aangaven. Het is ook niet zo dat één instrument erbovenuit steekt, maar net die duivelse kruisbestuiving tussen instrumentale aankleding en bulderende stem van de begenadigde zanger. Zonder meer kregen we bij het aanhoren van deze single koude rillingen, en keken angstig om ons heen. Het voelt inderdaad aan als een horde wilde honden die je op elk moment zullen verscheuren, tot er geen bot meer geheel blijft. Houdt u maar vast aan de takken van de bomen, want ook op Pandafest zal geen spaander geheel blijven van de zaal, dat garanderen we jullie nu al. Niet te missen.
Bizkit Park:
Bizkit Park omschrijven als een cover band van Limp Bizkit?,het is deze band tekort doen! Vorig jaar mochten ze de after party verzorgen op pandafest. Met een indrukwekkende set, deden deze heren ons versteld staan. We schreven hierover: Ook wij stonden de teksten gewoon mee te zingen en hard mee te dansen, op muziek waarmee we gezien onze leeftijd eigenlijk niet echt zijn opgegroeid, maar die een hele generatie heeft gevormd. Dankzij een energieke en krachtdadige aanpak lieten Bizkit Park het publiek nog één keer ten volle genieten. De deuren sluiten met een knal, daar hadden deze heren duidelijk geen probleem mee. Ook het publiek ging gretig op de uitnodiging, om het dak er nog één keer te laten afgaan, in. Bovendien weten beide frontmannen, zangers, zich te ontpoppen tot ware entertainers die De Heer Fred Dust doen verbleken. Bizkit Park bewees hier veel meer te zijn dan gewoon een coverband, ze beschikken over heel veel potentieel om het in dit wereldje ver te schoppen. Ons en de vele aanwezigen, die tot het laatste moment bleven genieten, hebben ze alvast overtuigd. Op hun facebook pagina lezen we het volgende: BIZKIT PARK pays tribute to one of the most illustrious sub genres ever to arise in modern alternative music: NU-METAL, met deze stelling zijn we het grondig eens, meer nog ze geven het genre een gloednieuwe injectie waardoor Bizkit Park geen coverband kan en mag genoemd worden, maar een top act die met respect voor bands uit dat genre vooral een eigen geluid naar voor brengen. En ook live gensters slaan, die het origineel vaak zelfs overstijgen.
Spoil Engine:
Spoil Engine is een Vlaamse metalband met een Nederlandse zanger en drummer. Of beter zo was dat toch bij het ontstaan medio 2004. Hun muziekstijl wordt beschreven als melodieuze thrash metal. Ze halen hun mosterd voornamelijk bij bands als Pantera, Machine Head, Slipknot maar ook bij 'New Wave of American Heavy Metal' bands zoals Trivium, Killswitch Engage en Lamb of God. Spoil Engine behoort met zijn vernieuwende stijl en modern geluid dan ook helemaal terecht tot de 'New Wave of Belgian Heavy Metal'. Begin oktober 2010 verlieten gitarist Nick en drummer Steven wegens gebrek aan tijd en motivatie in vriendschap de band, hun vervangers werden geselecteerd via audities zo werd de Nederlander Matthijs Quaars ingelijfd als drummer en Vlaming Bart Vandeportaele als gitarist.. Eind juli 2014 kondigde zanger Niek zijn vertrek aan bij de band, via verschillende audities werd uiteindelijk Iris Goessens aangeduid als de nieuwe zangeres. Waardoor Spoiled Engine plots een 'female voice' inbreng krijgt binnen hun sound. De band bestaat, zoals we aangaven, sinds 2004 en vierde vorig dus jaar haar tiende verjaardag. Met die dosis ervaring zullen deze heren en dame het dak er zeker laten afgaan op Pandafest. Heel benieuwd hoe de vrouwelijke vocalen zullen klinken binnen het geheel? Dan raden we jullie aan dit optreden zeker niet te missen.
Toxic Shock:
Toxic Shock tapte uit een heel ander vaatje. In de kleine panda clubstage lieten ze van het zaaltje geen spaander heel. Vanaf de eerste noten liet deze band merken dat ze hier maar voor één ding gekomen waren. Een feestje bouwen en het dak er volledig laten afgaan. Nu, daar slaagde dit bont gezelschap zonder problemen in. Een heel krachtige aanpak, en een energieke en heel bewegelijk frontman, werkte als een rode lap naar het publiek toe. Deze begonnen prompt de ene na de andere moshpit in te zetten. Van de eerste tot de laatste noot werden we meegesleurd in de maalstroom van moshen en stevig beats. Tot we allemaal badend in het zweet richting bar vertrokken om de dorstige kelen te spoelen, het was nodig. schreven we over het aantreden van Toxic Shock, vorig jaar op pandafest. Ze stonden daar der vervanging van Feed the Rhino. En, zoals u kan lezen, hebben ze hun vervangingsrol met brio vervuld. Sinds hun ontstaan in 2010 hebben Toxic Shock een groeiende achterban verzameld, en nu beginnen ze eindelijk de erkenning te krijgen waar ze recht op hebben. Ongetwijfeld zal ook nu de festival zaal worden herschapen tot een woeste horde zwetende moshers, zeker weten. Erbij zijn is de boodschap.
BEAR:
Ever wondered what it feels like to get smashed by a ten ton hammer? Or witness a burning plane crash into a building…Face BEAR, an Antwerp-based 4 piece. Conspired in 2010 they set out to bring audible fury to the masses. Dat is een introductie waar we niets moeten aan toevoegen. BEAR zijn ontstaan in 2010 en bouwden ondertussen een meer dan stevige live reputatie op. Zo zag onze reporter hen twee jaren geleden nog aantreden in TRIX en schreef daarover. Bear die een zekere agressie uitstraalden. Met een heel bewegelijke zanger die aan de lichtinstallatie van het plafond ging hangen en het drumstel aan diggelen sloeg. Met een energieke set into the face kregen ook zij het publiek niet 100% mee, maar het zorgde wel voor een paar hevige moshpits en dito stagedivers. Snel en snedig razen ze als een sneltrein over het publiek heen, alles platwalsende wat ze ook maar tegen kwamen op hun weg. Zo een heel strakke set zou het dak er moeten laten afgaan, en dat lukte ook, maar echter in beperkte mate. We zeiden al dat het drumstel vaak werd gemolesteerd door vooral de zanger van Bear, op het einde van de set werd het drumstel volledig afgebroken. Een verduiveld sterk, en strak optreden kregen we voorgeschoteld. Ook op Antwerp Metal Fest 2014 zagen we ze aan het werk en schreven hierover: Hun heel energieke podiumact werkte als een rode lap op de aanwezigen. De interactie was aanwezig en uiteindelijk stond iedereen tot ver naar achter duchtig mee te dansen en te springen op deze Bear, samengesteld uit leven van The Setup, Death Before Disco en Reply. De meest opvallende vaststelling achteraf is dat Bear vooral podiumervaring uitstraalde en dat hun muziek duidelijk vanuit het hart kwam. Meer hadden we niet nodig om uiteindelijk zelf ook overtuigd te worden van hun kunnen. Kortom BEAR is live als een bulldozer, die alles verpletterd van begin tot einde. Tot er geen spaander geheel blijft. Ook op pandafest 2015!
Wolves Scream:
Wolves Scream is een Belgische post-hardcore band, opgericht in april 2010. Begin 2014 werd 'Hurricane' uitgebracht en dit legde een nieuwe basis voor Wolves Scream, een melodieuzer en scherper geluid. Wij zagen deze band aan het werk op Rocktoberfest in Lier, en scheven daarover: Dat het niet altijd ingewikkeld moet zijn, bewees Wolves Scream. Met een eenvoudige hardcore set, -waarbij het geluid naar onze mening helaas niet altijd even zuiver klonk-, slaagden deze heren er toch in het publiek weer eens aan te zetten tot bewegen, moshen en alles wat hoort bij een hard en degelijk hardcore feestje. Onze aandacht kregen ze vooral tijdens hun single 'Hurricane', die erg krachtig werd gebracht. We kregen nog meer nieuw materiaal te horen, maar de vaste schare trouwe fans brulde toch duidelijk het liefst de bekende lyrics mee door de microfoon. Omdat we nu eenmaal een lans willen breken voor bands die 'schitteren in eenvoud' en 'muziek brengen vanuit het hart' kunnen we alleen maar aanraden deze band zeker de nodige kansen te geven. Ook niet te missen dus op Pandafest.
Onrust:
Vorig jaar stond met Celeste een beetje een vreemde een in de bijt, op het podium van Pandafest. Daarmee bewees de organisatie dat ze zich niet wensen vast te pinnen op één muziekstijl. Maar graag grasduinen doorheen het 'underground' aanbod. Het siert hen. Onrust horen thuis in het straatje van post metal/postrock tot sludge. Onrust zijn een vrij nieuwe groep binnen dat Sludge genre, veel informatie vinden we niet over deze band. Daarom laten we de muziek voor zich spreken, zodat je als lezer zich er een beeld kan van vormen hoe het zou kunne klinken:https://soundcloud.com/onrustband/onrust-beschadigd-1. We kregen bij het aanhoren hiervan koude rillingen tot de bot, vooral de screams deden de haren op onze armen recht komen. Intensief zal het in elk geval klinken daar op Pandafest, zeker weten!
The Vintage Caravan:
Classic Rock, Blues and Prog Rock. Dat is wat we lezen in de biografie van The Vintage Caravan. Dit IJslandse hard rock / heavy metal trio werd oorspronkelijk opgericht rond 2006 door drie jeugdige vrienden maar zouden pas in 2009 echt van zich laten horen. Op basis van classic rock invloeden, vroeg metaal, prog, en boogie timmeren The Vintage Caravan sindsdien stevig aan de weg. De band bestaat uit gitarist / vocalist Óskar Logi Águstsson, drummer Guðjón Reynisson en bassist Alexander Örn Númason . Hun titelloze debuutalbum brachten ze in 2011 op de markt. Het volgende jaar lieten ze Voyage uitbrengen, oorspronkelijk enkel in IJsland, maar Voyage werd in 2014 opnieuw uitgebracht via het label Nuclear Blast om een breder publiek te kunnen bereiken, wat ook zeer goed leek te lukken. Hun meest recente schijf Arrival wordt eveneens overal heel goed onthaald. Maar ook Live maken deze jongelingen het helemaal waar met een aanstekelijk enthousiasme en energie waar praktisch al hun leeftijdsgenoten een puntje aan kunnen zuigen. Lezen we in menig recensie. Zonder meer zijn deze jonge wolven een meerwaarde op de affiche van Pandafest die we alleen maar kunnen aanraden, niet te missen.
This Kid:
Deze uit Merksem afkomstige band brengt een muzikale mengeling tussen, we citeren: Killswitch Engage, Thrice, Refused, Rage Against The Machine en The Bronx. Ze ontstonden in 2010 en hebben ondertussen hun kunnen op en naast het podium reeds voldoende bewezen. Bovendien kreeg hun debuut plaat Covering The Tracks (2012) overal heel goede recensies. Ondertussen werd ook een EP op de markt gebracht Stitches (2013). We hebben deze EP meerdere keren beluisterd en waren vooral onder de indruk van de heel uiteenlopende vocalen die gaan van rauw naar zelfs heel hoog opgaande, tot meeslepend. Bovendien valt ook de instrumentale aankleding die telkens opnieuw als mokerslagen ons gezicht leken te bewerken enorm op. Binnen dat alles zit niet alleen een chaos die we bij voornoemde bands vaak tegen komen, maar vooral heel veel melodie. Wat de aanstekelijkheid van de muziek die This Kid brengt alleen maar ten goede komt. 'Variatie, aanstekelijkheid, gedrevenheid' zijn dan ook de rode draad doorheen de muziek van This Kid. We zouden zeggen, check het vooral zelf eens uit. Maar we zijn er zeker van dat deze band het dak er meerdere keren zal laten afgaan op pandafest. Wedden?
https://open.spotify.com/album/1vH3OOAfgyvokcVH62YmJG
Maar er is meer. In maart 2016 komt een gloednieuwe plaat op de markt die volgens This Kid zelf, harder, zwaarder en duisterder zal klinken. De band liet ons bovendien weten dat ze 'grootse dingen hebben gepland' voor 2016. We kijken er al naar uit, ondertussen zouden we zeggen, ga ze zeker zien op pandafest. Het loont de moeite!
Staan verder nog op de affiche:
De Franse Post Metal/ hardcore band General Lee, die al sinds 2003 aan de weg timmeren, bracht dit jaar nog een heel stevige plaat uit met Knives Out Everybody! Hun energieke aanpak is een streling voor het oor, zowel op plaat als op het podium zal dat zeker zorgen voor een aanstekelijk concert waarbij stil staan onmogelijk is.
Ook Devil Sold his soul, uit UK, timmeren reeds sinds 2003 aan de weg, in eigen land blijken ze enorm populair te zijn. Met hun post-hardcore zetten ze daar al menig podium in vuur en vlam. Hoog tijd om ze zelf ook wat beter te leren kennen? Zeker en vast een aanrader dus voor pandafest 2015
Expect the unexpected and be ready to get blown away. Dit lezen we bij de introductie van Colors Dead Bleed. Ondanks het feit dat deze band pas in 2011 is ontstaan hebben de respectievelijke leden al heel wat 'hardcore' watertjes doorzwommen. De combinatie van uiteenlopende talenten resulteren nu in Colors Dead Bleed die met de gretigheid van jonge wolven en de nodige ervaring zeker potten zal breken op pandafest.
Jong opkomend talent krijgt ook voldoende kansen op Pandafest. EVRA is een Deense hardcore / stoner band uit Kopenhagen, Denemarken, opgericht in 2013. Hun muzikale stijl is geworteld in hardcore punk met een sterke stoner rock en mathcore elementen. In de zomer van 2015 kwam hun debuut album op de markt: Lightbearer. Die plaat kreeg al heel wat goede recensies.
Antwerpen is goed vertegenwoordigd. Binnen het Belgische hardcore gebeuren is er ook een 'nieuwe' parel opgestaan. Fatal Move mogen we gelijk schakelen met andere Belgische parels binnen het genre zoals daar zijn: Moments, Knives To A Gunfight, Nasty, Wolves Scream. In 2012 brachten Fatal Move met False Hope een bommetje van een EP uit. Maar nu is er eindelijk een eerste full album op de markt: Blindfolded. Deze band staat garant voor 'pure hardcore' en beenharde breakdowns, waarop stil staan onmogelijk is. We herhalen, onmogelijk!!
Kortom Pandafest 2015 biedt voor ieder wat wils, en voor de prijs moeten we het ook niet laten. In voorverkoop kost een ticket amper 20 euro... Voor meer informatie verwijzen we jullie bovendien graag door naar de website: http://pandafest.be/
