ALCATRAZ METAL FEST 2017: voorbeschouwing - DAG 3: zondag 13 augustus 2017

Previews:Festivals
  Erik Vandamme    10 juli 2017

Alcatraz Metal Fest in Kortrijk, is doorheen de jaren uitgegroeid tot een fenomeen binnen de metalwereld. Het kleine broertje van Graspop Metal Meeting - bij wijze van spreken - is na 10 edities duidelijk volwassen geworden. Ter gelegenheid van de tiende editie gaat Alcatraz Metal Fest deze keer niet alleen drie dagen door, er zijn ook twee podia. We stonden daar eerlijk gezegd wat sceptische tegenover en hopen alleen maar dat dit het intieme karakter, waardoor het festival zo groot is geworden, niet in de weg staat. Want ondanks de groei, is Alcatraz Metal Fest vooral bijzonder door de kleinschalige aanpak, die ervoor zorgt dat je steeds heel dicht bij het podium staat en alle bands kunt zien van begin tot einde. Er is ons op het hart gedrukt dat dit zeker en vast nog het geval zal zijn. Op de affiche staan alvast ronkende namen, en Belgische talentvolle bands geprogrammeerd die van Alcatraz Metal Fest 2017 het ultieme metalfeest zullen maken van iedere liefhebber van het wat hardere genre. In deze voorbeschouwing geven we enkele tips per festivaldag, plus achtergrond informatie:


DAG 3 - Zondag 13/08/2017:

Korn: 23:30 - 01:00 (Prison)

De bekendmaking dat Korn headliner zou worden op de derde festival dag van Alctraz Metal Fest, het heeft wellicht gezorgd voor gefronste wenkbrauwen. Persoonlijk hebben wij het echter altijd gehad voor deze Nu - metal pioniers. Een band die in de jaren '90 zorgde voor een totaal vernieuwende sound, dat is korn zeker en vast. Ook al is het genre wat over zijn hoogtepunt heen, Korn blijven nog steeds wereldwijd successen boeken. En dat is al sinds hun meesterlijke debuut in 1993 het geval. Met hun laatste schijf The Serenity Of Suffering’ bewees Korn nog steeds te staan als een huis. En dat ondanks personeelswissels en andere perikelen. In Lotto Arena bewees Korn onlangs nog dat ze nog steeds het vuur aan de lont kunnen steken, om de boel te laten ontploffen. We zijn er zeker van dit hen op Alctraz Metal Fest ook zal lukken. Mis deze pioniers binnen het nu -metal gebeuren dus zeker en vast niet.

Paradise Lost: 22:25 - 23:30 (Swamp)

Samen met My Dying Bride en Anathema stond Paradise Lost begin jaren '90 aan de wieg van de zogenaamde death/doom beweging. Lost Paradise (1990). Bleek een schot in de roos. De band bleef, met wisselend succes, aan de weg timmeren en zou vooral in underground kringen hoge ogen blijven gooien. De laatste jaren zit de band echter weer op het goede spoor, met hun jongste langspeler ‘The Plague Within’ (2015) als voorlopige hoogtepunt. Naast op schijf, is Paradise Lost ook live een hele belevenis. Liefhebbers van death metal en doom metal zouden zeker op de eerste rij moeten gaan staan, om deze levende legendes binnen die strekking live aan het werk te zien. Daarom, een aanrader van formaat.

Amon Amarth: 21:10 - 22:25 (Prison)

De Zweedse Vikingen van Amon Amarth hoeven feitelijk geen introductie meer. Deze band timmert ondertussen ook al circa 25 jaar aan de weg. We zagen hen eigenlijk zelfs groeien van een , laat ons maar stellen, club band tot een grote act met een status als headliner. De schare fans groeit nog steeds. En ook al brengt Amon Amarth zeer sterke albums uit, ze hebben vooral een uitmuntende live reputatie weten op te bouwen door de jaren heen. Toen we ze in 2013 in Ancienne Belgique aan het werk zagen, schreven we daar het volgende over: Hoewel de babbeltjes tussendoor soms de drive er wat leken uit te halen, stoorde dit uiteindelijk echter totaal niet deze keer. Van de ene mokerslag werden we doorverwezen naar de andere, we kregen geen seconde rust, en dat zorgde ervoor dat die 1u30 gewoon voorbij vlogen. In de bisrondes werd de hamer van Thor boven gehaald, het leek wel of de oppergod daar zelf stond met zijn hamer toen Johan het podium opkwam om Twilight of the thunder god in te zetten. Afgesloten werd met een sublieme The Pursuit of Vikings dat wederom quasi geheel werd mee gezongen door het publiek. De AB veranderde een heel uur lang in een kolkende massa dansende, springende en brullende Vikings die zonder verpinken ingingen op wat hun Goden hen vroegen, als in extase. Geen spaander lieten ze heel van de zaal, de verovering van Brussel was een feit,ook Amon Amarth kwam en overwon! Ondertussen is de band zelfs nog gegroeid, en blijkt Amon Amarth een live sensatie, die zowel visueel als muzikaal zal zorgen voor wervelende feestjes. Niet te missen dus, deze rijzende sterren aan het metal firmament.

Doro: 19:00 - 20:05 (Prison)

Vrouwen in het metalwereldje, we houden er wel van. Neem nu Doro, die ooit de pannen van het dak speelde bij Warlock. Ze beschikt niet alleen over een prachtige stem, maar laat zich ook begeleiden door klasse muzikanten. Telkens opnieuw zet ze een stevige set neer. Met de horens in de lucht stevig staan headbangen was en is nog steeds de boodschap bij een concert van Doro, weinig doen het haar na. Hoewel alles diezelfde lijn opgaat, weet Doro als geen ander haar publiek te bespelen en in te palmen. Ze profileerde zich dus eveneens als een klasse entertainer. Doro is wat de vrouwelijke metal artiesten betreft, ondertussen uitgegroeid tot een waar fenomeen, en groot voorbeeld voor alle vrouwelijke artiesten binnen de scene. Mis deze grand Dame van het Metalgebeuren niet op Alctraz metal Fest.

Moonspell: 18:00 - 19:00 (Swamp)

De Portugese band Moonspell en België hebben altijd een speciale relatie gehad. Want ons land was het eerste land buiten Portugal dat de band stevig omarmde. De gothic/dark metal raakt dan ook gevoelige snaren. Echter, de grote drijfkracht rond Moonspell is de immer charismatische en sympathieke frontman Fernando Ribeiro. Met knappe platen als Irreligious - de plaat waar ze in 1996 mee doorbraken - een Wolfheart heeft Moonspell steeds zijn stempel weten te drukken op het gothic metal gebeuren. Toen we Moonspell zagen aantreden op Alcatraz Metal Fest 2015 schreven we daar het volgende over: We geven het toe, wij zijn al fan van Moonspell van in het prille begin. Wie echter zat te wachten op oude kleppers, kwam een beetje bedrogen uit. Buiten links en rechts een paar songs uit het verleden, werd er vooral geput uit de recente plaat Extinct. De grote sterkte van Moonspell is de luisteraar onderdompelen in een soort doomsfeertje. Op deze donkere achtergrond weet zanger Fernando Ribero zich telkens te ontpoppen tot een bezwerende duistere priester. De muziek van Moonspell floreert daarom nog het best in het donker. Dat was helaas te merken, want op dit warme namiddag uur, in de blakende zon kwam het niet volledig tot zijn recht. En toch voelen we rillingen over onze rug lopen bij songs als Alma Mater of Medusalem. Momenten waarop het aanvoelt alsof prompt de duisternis gaat invallen. Daardoor kunnen we stellen dat dit aantreden van Moonspell ons alsnog kon bekoren, met vallen en opstaan. Maar het blijft een feit, deze muziek hoort in het donker waar de nummers je nog dieper raken dan op klaarlichte dag. Medio 2017 zouden ze, zo hebben we vernomen, die 'hits' wel degelijk spelen. Echter, met of zonder hit. Een optreden van Moonspell is een trip die je niet onberoerd laat.

Trivium: 17:00 - 18:00 (Prison)

Trivium schippert al veel jaren tussen Metalcore en Thrash Metal. In het verleden zagen we ze aan het werk in Ancienne Belgique en waren vooral onder de indruk van de heel energieke aanpak. Ook op Alcatraz Metal festival 2015 leek Trivium weer voor een harde en strakke aanpak te kiezen. Nummers als Strife, Watch the World Burn en Blind Leading the Blind blijven wel ergens hangen, het zijn dan ook één voor één kleppers van formaat. Door de jaren heen is Trivium uitgegroeid tot een waar fenomeen, die - hate it or love it- een grote schare fans op de been brengt. De band ontstond in 2000. Hun debuutalbum Ember to Inferno (2003) was meteen een schot in de roos. Trivium bleef naarstig aan de weg timmeren, en hun schare fans groeide stevig aan. Intussen hebben ze nog enkele heel goede albums uitgebracht. Waaronder Vengeance Falls (2013) dat overal op goede recensies kon rekenen. Trivium brengen steeds een energieke set, die aan de ribben blijft kleven. Bovendien is de band nog gegroeid in hun kunnen. Daarom, niet te missen!

Enslaved: 16:10 - 17:00 (Swamp)

De uit Noorwegen afkomstige band Enslaved brengen een kruising tussen black metal, progressieve rock en psychedelica. Vooral instrumentaal zorgt dit voor een dreigende sfeer, die niemand onberoerd laat. Naast een pak ervaring binnen de scene - ze timmeren reeds vijfentwintig jaar aan de weg - is Enslaved vooral een te ontdekken band voor de liefhebbers van - laat ons maar stellen - eerder experimentele black metal tot progressieve metal. Hen in een hokje duwen echter, is deze Noren tekort doen. Want ze experimenteren voortdurend binnen het aanbod. Of ze op klaarlichte dag de duisternis kunnen laten neerdalen op Alcatraz? Check het vooral zelf uit zouden we zeggen. Maar wij zijn er zeker van, dat dit zeker gaat lukken.

Sacred Reich: 13:30 - 14:25 (Prison)

Songs als ‘The American Way’, ‘Death Squad’, ‘Surf Nicaragua’, ‘Who’s To Blame’, het onvermijdelijke ‘War Pigs’, ‘Ignorance’ en ‘Love… Hate’ van Sacred Reich zijn uitgegroeid tot ware klassiekers binnen het thrash metal gebeuren. Ondanks hun status, is de band echter steeds een beetje in de schaduw blijven staan van de 'grote acts' binnen die scene. Maar diep respect en sympathie hebben ze altijd gekregen binnen diezelfde scene. In het rijtje van legendarische thrash metal bands uit de jaren '80 zoals Anthrax, Slayer, Sodom , of Exodus. Horen deze Sacred Reich zeker thuis. Hun vorige passage op Alctraz Metal Fest - medio 2014 - was er eentje voor de geschiedenis boeken. Ook op graspop metal meeting 2016 zorgde de brok energie die de band nog steeds is, voor het nodige vuurwerk. We kunnen het niet genoeg herhalen, maar alleen maar aanraden deze band zeker niet te missen op Alctraz Metal Fest 2017.

UFO: 12:00 - 12:50 (Prison)

Levende legendes rond het middaguur? Dat kan alleen op Alctraz Metal Fest. UFO, ontstaan in 1969, zijn één van de oudste hardrockformaties, die nog steeds actief zijn. Van de originele bezetting schieten enkel zanger Phil Mogg en drummer Andy Parker nog over. Echter Paul Raymond zorgt ook al veel jaren voor de keyboard inbreng binnen de band. Sommige bandleden hebben reeds de kaap van 70 bereikt. Toch houdt dit de band niet tegen om stevig te blijven uithalen. Door de jaren heen heeft UFO klassiekers op de markt gebracht, die ieder beetje hardrock fanaat, die je jaren '70 een warm hart toedragen, uit volle borst zal kunnen meebrullen. Songs als ‘Doctor Doctor’, ‘Lights Out’, ‘Only You Can Rock Me’ en ‘Rock Bottom’ zullen wellicht ook bij de jongere generatie metal/hardrock liefhebbers een belletje doen rinkelen. Naast klassiekers op de markt brengen, is UFO ook een band die van onschatbare waarde is geweest voor acts als Iron Maiden tot judas Priest. Om maar te zeggen, levende legendes op de Prison stage. Daarvoor komen we op zondag graag wat vroeger uit de veren.

Carnation: 11:25 - 12:00 (Swamp)

Carnation is een relatief jonge naam binnen de Belgische metalscene, maar onervaren zijn de leden niet. Elk van de leden hebben ondertussen ruimschoots hun sporen verdiend bij enkele gerenommeerde bands binnen de zogenaamde 'underground scene' van het metal gebeuren. De heren steken hun voorkeur voor old school death metal niet onder stoelen of banken. Cemetery of Insane (2015) sloeg dan ook in als een bom. Vooral de jarenlange ervaring, in combinatie met jeugdige spontaniteit lijken de rode draad doorheen de death metal muziek die Carnation naar voor brengen. Ondertussen hebben ze ook al op menig podium hun kunnen bewezen. Zo zagen we de heren eerder dit jaar nog op het evenement 6 jaar ELPEE in Deinze aan het werk. En schreven daarover: Carnation is een band die vooral die ultieme duisternis kan doen laten neerdalen, en zijn publiek daardoor compleet murw kan slaan. Na het einde van deze snoeiharde, nietsontziende set, bleven ook wij totaal verweesd achter. Met de ravage van een natte vloer voor het podium als bewijs dat Carnation kwam, zag en vooral hun Duivels heeft doen overwinnen. En dat voor een band waarover we een jaar eerder nog schreven, toen ze aantraden op Antwerp Metal Fest: Misschien, want links en rechts zijn er nog kanttekeningen. Vaak staan de muzikanten gewoon hun ding te doen, je ziet dat de zenuwen toch vrij gespannen waren. Deze ambitieuze band staat op een boogscheut van de grote doorbraak, het is nog wat wachten op nieuw materiaal. Maar op het podium van Alctraz? Daar zullen zeker de Duivels ontbonden worden. Rond het middaguur reeds naar Alctraz afzakken is geen gemakkelijke opgave, zeker op de laatste festivaldag. Echter, het loont zeker en vast de moeite!

Voor een volledig overzicht van het aanbod, verwijzen we jullie graag door naar de time schedule . Tickets kosten 45 euro voor vrijdag, 67,50 euro voor zaterdag of zondag en 127,50 euro voor een combi ticket. Meer informatie over de ticketprijzen vinden jullie hier. Voor alle andere achtergrond informatie tenslotte, verwijzen we jullie graag door naar volgende link