Letzte Instanz – Heilig ( Drakkar Entertainment /Suburban)

Review:CD-reviews buiten BeNeLux
 Koen Asaert    6 juni 2021

Enorm levendig, heftig en pakkend, dat is Letzte Instanz op het alum "Heilig". Geproduceerd door de keyboardspeler van UnheiligHenning Verlange en gemixt door Vincent Sorg (In Extremo, Die Toten Hosen e.a.) biedt het album verschillende hits inclusief "Schau In Mein Gesicht" en het geweldige "Atme".


Ik dacht eerst dat dit een nieuw album van Letzte Instanz was. Het betreft hier echter een heruitgave op Drakkar Enteertainment van een album uit 2010. Het maakte me pijnlijk duidelijk hoezeer ik deze band uit oog en oor ben verloren. IK heb deze band nochtans al minstens één keer live gezien en ik herinner me dat ik danig onder de indruk was van hun live-kwaliteiten. Maar dat was ook alweer jaren geleden.

Letzte Instanz brengt je in de stemming met de intro Sanctus, die naadloos overgaat in Unsterblich. De zang van vocalist Holly Loose doet me denken aan de stem van de zanger van Subway To Sally. Een band waar Letzte Instanz wel meer gemeen mee heeft. Letzte Instanz is iets meer Deutschrock en veel minder Mittelalterrock. Door het gebruik van cello en viool naast de traditionele rockinstrumenten brengt de band wel een stevige folkrockgeluid dat ook door Mittelalterrock fans ten zeerste gesmaakt wordt. Neue Helden houdt het midden tussen het recente werk van Tanzwut en de symfonische songs van Mono Inc. Schau in Mein Gesicht blijkt een doordringende oorworm, die niet toevallig een hit werd in Duitsland. Vreemd dat ik dit meezingnummer niet kende.

 

 

Voeg wat doedelzakken toe en Atme! wordt een echte Mittelalterrock hit. Dein Gott kon een song geweest zijn van Unheilig, Joachim Witt of zelfs een experiment van Rammstein. Het is alleszins een zeer sterk nummer. Schlaf, Schlaf , zo heet het slaapliedje dat je eerder doet ontwaken dan je in slaap wiegen. Der Letzte Tag brengt stevig doorbomende Duitse rock die het midden houdt tussen Der Toten Hosen en In Extremo. Unsichtbar bevat zowaar enkele flarden nu metal naast symfonische elementen en meezingrock. Even denk ik dat het met Die Erhabene de nu metal en metalcore richting opgaat maar al snel blijkt het een rocknummer dat beelden oproept van renaissance rondedansen. Der Kuss kiest voor een clichématig liefdeslied aanpak. Toch is het een methode die loont. De inbreng van gastvocaliste Leandra zorgt voor een mooi duet. De drakar van Letzte Instanz vaart koppig door de ijszee van Eismeer. Het gebruik van elektronische beats doet gelukkig weinig afbreuk aan deze meeslepende symfonische folkrock song. We blijven in het ijzige weer met Winterträne, dat op een mooie manier dit album rondmaakt met een emotionele rockballade.

Conclusie:
Door deze heruitgave van “Heilig” herontdek ik een uitstekende Duitse rockgroep wiens geluid sterk naar Mittelalterrock neigt, maar dan zonder middeleeuwse instrumenten. Jammer dat ik dit album van Letzte Instanz nooit eerder beluisterde, want dit album bevat enkel sterke nummers.