De in Florida opgerichte Death Metal band Deicide, vrij vertaald als 'godsmoord' (oorspronkelijke naam Carnage, later Amon, maar onder druk van Roadrunner Records aangepast naar de huidige bandnaam), staat bekend om zijn last-minute afzeggingen, onderlinge strubbelingen en ruzies met support acts. Met 'In the Minds of Evil' hebben ze een net iets minder agressieve, maar daarom niet minder genietbare bijdrage geleverd aan het wereldje van hellekrochten en satansvereringen. Glen Benton, met het omgekeerd kruis in zijn voorhoofd gebrand, is brulboei van dienst en bewijst met deze plaat dat na een kwart eeuw van oren teisterende en snoeiharde metal, zijn band er nog steeds staat.
Hoewel, -of misschien net omdat- in 2005 de gebroeders Erik en Brian Hoffman wegens geldperikelen opstapten en vervangen werden door Jack Owen (ex-Cannibal Corpse) en Kevin Quirion, klinkt deze “In The Minds Of Evil” terug een pak meer Old-School Deicide. Hun in 2006 uitgebrachte CD “Stench Of Redemption” had een niveau bereikt dat ze met de twee opvolgers “Till Death Do Us Part” (2008) en “To Hell With God” (2011), niet meer konden evenaren. Dat is met dit nieuw album wél gelukt, en dat kunnen we alleen maar toejuichen.
Met 11 nummers van om en bij de 3 minuten, krijg je waar Deicide voor staat: anti-christelijke, satansvererende lyrics, bijgetreden door het sublieme drumspel van Steve Asheim en begeleid door gitaristen Jack Owen en Kevin Quirion. Melodieuze, catchy stukken met weloverdachte en uitstekende solo’s, zonder ‘teveel’ te willen. Snelle, pakkende en meeslepende nummers die er met de nodige afwisseling voor zorgen dat “In The Minds Of Evil” toch wel een -weliswaar ruwe- streling voor het oor is.
De openingszin van de titeltrack -“Some men just wanna watch the world burn”-, brengt me stante pede in de juiste stemming. 'In the minds of Evil' houdt het midden tussen Trash-, Black- en Death-Metal, en boort zich recht tot in mijn evil mind.Bij “Thou Be gone” vallen me direct de 'uitschuivers' aan het begin van de song op. Verder is dit nummer gewoon Deicide op zijn best. Het gitaarwerk in “Godkill” is van de bovenste plank en doet ietwat 'jaren '80' aan. Mijn nekspieren worden intussen al zwaar op de proef gesteld, maar dat geeft niet, er liggen twee Dafalgans klaar.
We zijn aanbeland bij “Between The Flesh And The Void”, dat er bij ondergetekende zeer goed in gaat omwille van het bijna weemoedig geklaag van het gitaarspel. De beelden die me bij de lyrics voor de geest schieten, zal ik jullie wijselijk besparen.Het laatste nummer “End The Wrath Of God”, is een gepaste afsluiter voor het nieuwste staaltje muziekgeweld van één van de meest beruchte Death Metal bands die Satan ooit op aarde heeft gezet.
Een tip bij deze nieuwste Deicide? Sluit uw schoonmoeder op in de kelder, steek zwarte kaarsen aan, draai die volumeknop naar rechts en laat je gedurende 37 minuten meevoeren langs de duistere hersenspinselen van Glen Benton en Co, die uitnodigen tot het verlies van alle besef van tijd en ruimte. Of hoor ik daar dan toch kreten, die van ergens diep onder de living lijken te komen …?
Tracklist: 1) In The Minds Of Evil2) Thou Begone3) Godkill4) Beyond Salvation5) Misery Of One6) Between The Flesh And The Void7) Even The Gods Can Bleed8) Trample The Cross9) Fallen To Silence10) Kill The Light Of Christ11) End The Wrath Of God
