Trash-metal band Crown The Lost stelt na ongeveer 3 jaar stilte een nieuw album in werking. Dit kreeg de naam ‘Blind Faith Loyalty' met zich mee. De muziekgroep maakte hun debuut met het album ‘Reverence Dies Within' in de het jaar 2005-2006. Het nieuwe album zal gerealesed worden op 5 mei 2009 maar wij kregen al de mogelijkheid om er onze eigen mening over te geven.
Trash-Metal is een combinatie van gewone metal en enkele punk-invloeden maar dan vaak veel sneller en agressiever gespeeld. Wie het liever heeft voor de zachte rock gaat dit album best niet gaan downloaden of kopen. Wat ik van een trash-metal muziekgroep verwacht, wel om eerlijk te zijn: niet veel. Mijn vereisten zijn dan ook niet enorm hoog tijdens het aanhoren van dergelijke bands (live). Al is het voor mij, als muziekliefhebber, wel belangrijk dat ze op CD aanhoorbaar zijn en dat ik de CD niet in 2 moet kraken na 30 seconden.
Dat was bij deze band allerminste het geval. Met de geluidsinstallatie “vollen bak” en “den bas” hoorbaar tot het einde van straat ben ik begonnen met het schrijven van deze recensie. Als intro heeft de CD heel wat weg van een boot die door de woeste zee aan het varen is. Krachtige tegenstribbelende golven en metaal van het dek dat het water probeert buiten te houden. Tot die boot plots terecht komt in de doden-driehoek. Ook wel de plaats op aarde waar een kompas geen dienst doet. Want na een snelle reeks slagwerk komt er een traag moment. Een moment om je lichaam te ontdoen van het zeezout en te genieten van een stem die melodisch meegaat op de muziek.
Het eerste nummer van deze muziekgroep is gepasseerd en mijn interesse wordt alleen maar meer en meer opgewekt. Kracht, pit, agressiviteit, moed, doorzettingsvermogen. Deze kernwoorden haal ik naar boven als ik ‘Drawing the Parallel, Bound The Wrath, Symbiotic, Finality en Dreaming In Reverse' aanhoor. Ik krijg onmiddellijk zin om met mijn armen wild heen-en weer te gaan slaan en mijn hoofd in alle mogelijke hoeken van de kamer neer te planten. Maar helaas, hier is geen water, noch een boot waar ik kan op afkoelen. Het zweet gaat letterlijk van mijn voorhoofd druipen. De band heeft een zodanige energie meegegeven met hun CD waardoor mijn interesse om ze live te zien maar blijft stijgen.
Zoals ik reeds zei is deze CD te vergelijken met een boot in wilde wateren. Het metalen koetswerk houdt de nattigheid buiten, terwijl de stuurmannen en kapitein alleen maar willen genieten van dit weer en erop kickt om op volle snelheid door de golven te sturen. Zo voel ik mij ook momenteel. Het laatste nummer blijft zich maar herhalen in mijn hoofd en geeft mij de tekst mee: SEE THEM LIVE, DUDE. Wel, ik hoop dan ook dat ik hier ooit de mogelijkheid toe krijg. De CD sluit af met een rustig slagwerk, zacht gitaarwerk en een mooie uitfainting. Wat moet een mens nog meer hebben om een dag compleet te maken?
De nummers die aanhoorbaar zijn op deze CD zijn:
1. Defame the Hypocrites
2. Drawing the Parallel
3. Bound To Wrath
4. Symbiotic
5. Finality
6. Dreaming In Reverse
7. Privation
8. Impose Your Will
9. Hollow Refuge
10. Blind Faith Loyalty
