Frimout - Frimout (eigen beheer)

Review:CD-reviews uit BeNeLux
  Erik Vandamme    26 februari 2017

Op 11 februari kwam eindelijk het langverwachte album Frimout van Frimout op de markt. Sinds circa vijf jaar heeft de band op menig podium hun kunnen getoond. Bovendien brachten ze met mondjesmaat singles uit, waarmee ze meer en meer in hun kaarten lieten kijken. We hebben Frimout al enkele keren live gezien en schreven over het laatste concert op 7 januari het volgende: Frimout heeft 2017 feestelijk ingezet, door het brengen van een heel aanstekelijke set die op de dansheupen zou moeten werken. Echter pinnen ze zich niet vast op één enkele muziekstijl. Van pop gaat het zonder moeite over naar rock. Om daarna de emoties aan te spreken, met breekbare tot intensief mooie songs. We zien nu al vol verwachting uit naar medio 11 februari, de release datum van hun debuut plaat. Op het podium hebben deze heren en dame hun kunnen echter nu al ruimschoots bewezen. Ook op het album Frimout blijft de band schipperen tussen feestelijke aanstekelijkheid, en subtiel je hart diep raken.


Superman geeft de toon aan, is een heel catchy song die je dansspieren aanspreekt. Maar bevat ook een boodschap, zoals uit het ondertussen al gekende filmpje blijkt. Frimout zetten de wereld een spiegel voor, maar blijken vooral een positieve boodschap te willen geven. Flits me terug, Ninett, Figurant Telkens blijft Frimout bewust schipperen tussen die uiteenlopende emoties. Een ander pluspunt aan de songs van Frimout is dat ze vertellen over het leven van ieder van ons, op een gezapige en heel toegankelijke wijze. Prompt zit je de tekst mee te zingen, vaak met een krop in de keel. Soms met gedachten aan je eigen leven. Want niemand wil toch Nummer Twee zijn. En Volwassen worden? Nee, dat doen we toch ook nooit. Volwassen word ik nooit gaat net om je 'jeugdige vitaliteit' niet te laten onderdrukken door je omgeving, gewoon jezelf blijven is de goede raad die we uit deze song halen.

"Later word ik zanger
De leader van de band
Dan zing ik liedjes
Tot dat iedereen ze kent"

Het is een boodschap die vrij duidelijk is voor iedereen. Nu, boodschappen geven Frimout voortdurend, telkens binnen een omkadering die een gevoelige snaar raakt. De ene keer door prompt een glimlach op de lippen toveren bij Mooie Meisjes, Toffer dan tof. Of de andere keren pinken we een traan weg, bij het hartverscheurende mooie en heel persoonlijke Paradijs. Bovendien laat Stef zich omringen door muzikanten, die perfect weten hoe ze ook puur instrumentaal, die bepaalde snaar kunnen raken. De bandleden kennen elkaar door en door. Ze etaleren zich op het podium met een hoge spontaniteit en dat blijkt ook op de plaat. Ze brengen elk van de songs met grote liefde voor de muziek. Wat we kunnen zien als een extra pluspunt aan deze schijf.

We kunnen dan ook besluiten:

Frimout is een klasse plaat geworden, waarop kleinkunst en nederpop elkaar blindelings lijken te vinden. De hoge toegankelijkheid zorgt er bovendien niet voor dat de 'emoties' verdwijnen binnen de songs. Van een glimlach, naar dansen door de kamer, gaat Frimout zonder enige moeite over naar je hart enorm diep raken. Frimout is een schijf die bovendien een ruim publiek aan liefhebbers van Nederlandstalige muziek zou moeten aanspreken. Maar het meest belangrijke allicht. Elk van de songs zitten perfect in elkaar, maar gelukkig blijft de spontaniteit die Frimout zo bijzonder maakt ook op plaat stevig overeind staan. Je voelt ook aan, dat hier vijf jaar heel hard aan gewerkt is, en bovendien alles in het werk gesteld werd om de songs letterlijk tot leven te brengen. Elk van hen hebben dan ook een heel speciale betekenis. Samengebundeld wordt dan ook een verhaal over het leven verteld. Niet enkel over dit van Frimout zelf, maar over dat van ieder van ons. Dat laatste kunnen we niet genoeg herhalen. Omdat net dat laatste nog de daadwerkelijk grote sterkte van band en schijf is geworden. De luisteraar zal in elk van de songs namelijk vooral zichzelf in herkennen, wij deden dat in ieder geval. Pinkten een traan weg, kregen prompt een glimlach op de lippen of dansten door de woonkamer alsof niets ons kon deren. Deze vijf jaar noest werken, heeft zijn vruchten zeker afgeworpen. Is onze eindconclusie.

Tracklist:

  1. Superman
  2. Flits me terug
  3. Ninett
  4. Figurant
  5. Nummer Twee
  6. Volwassen word ik nooit
  7. Sterren zien
  8. Toffer dan tof
  9. Mooie Meisjes
  10. Juist-fout
  11. Het Huis waar ik woon
  12. De regels van het spel
  13. Onverzadigbaar
  14. Ik weet dat er meer is
  15. De sprong
  16. Paradijs