Onset is een Gents electro-dance trio met een deelname aan Humo’s Rock Rally achter de kiezen. Thys Storme, Arne Stormeen Jasper Dejonckheere geven alvast het beste van zichzelf op hun EP Early Morning Fire.
De EP start met Early Morning Fire: een nummer die me hard doet denken aan Oscar and The Wolf. Je hoort een zachte, melancholische stem en aangename elektro met een redelijk goed tempo: een beetje als opstaan en koffie drinken waarbij je langzaam aan maar zeker steeds beter vat krijgt op je omgeving en alles scherper gaat zien.
Come What May giet er zelfs een laagje Tamino bovenop. Het tempo ligt ook iets lager en de focus ligt wat meer op de vocals die zweveriger klinken, tot het tempo ietwat omhoog gaat. Er komen ook iets meer beats naar boven, terwijl er toch wat effecten bovenop de vocals komen. Naar het einde is het zowaar een dansbaar nummer geworden.
Interlude is niets meer dan wat de titel zegt: een elektronisch tussenstukje (van de soort om te skippen). Met Orpheus keren we terug naar Oscar and The Wolf. Ik lijk zelfs even een gitaar te ontwaren, maar mogelijks is het niets meer dan een synth bespiegeling. Iron Love start haast a capella, maar groeit langzaam aan en krijgt een melancholische toets. De schreeuwerige backings klinken nooit luid, maar geven wel aan dat er iets scheelt. Het geheel klinkt best elektronisch, maar blinkt onvoldoende. Er ontbreekt iets. De aanzet is goed, maar de kers op de taart ontbreekt. Afsluiten doen ze met Stowaway . Het klinkt bekend in de oren, maar slaag er niet in om het te plaatsen. Allicht omdat dit mijn genre niet is. Het nummer kent een trage opbouw, waarna ze wat instrumenten toevoegen (o.a. een gitaar). Helaas breken ze algauw het tempo om het nadien weer op te bouwen en de elektronisch drum wat meer leiding te geven.
Bon, het is mijn genre niet en heb teveel het gevoel dat ze nog op zoek zijn naar hun eigen geluid en aldus net iets teveel leentje buur spelen en dat helaas zonder het talent van de man die van leentje buur spelen om er een eigen iets van te maken en daarmee flink uit te pakken aka David Bowie. Close but no cigar! Maar plaats dan vooral de focus op close! Een beetje als Raymond Poulidor in de Ronde van Frankrijk, dus.
