Onlangs hebben de het debuut van The LVE onder de loep genomen en schreven daarover: Breekbare songs, die je hart raken en de ziel verwarmen blijft dus ook bij deze laatste de rode draad doorheen het geheel. Dat het tempo soms even de hoogte ingaat verandert daar niets aan. Vooral brengt The LVE met deze plaat een album uit dat, zoals we reeds aangaven, een heel ruim publiek zou kunnen aanspreken. Vooral een publiek dat in deze toch wat kouder wordende dagen die ziel wil laten verwarmen. Zonder meer presenteren The LVE met The LVE een knap staaltje van subtiel je hart raken, telkens op die plaats waar emoties worden aangesproken en tranen vloeien als water dat door de bergen stroomt. Een knap staaltje innerlijk genot krijgen we hier voorgeschoteld, waardoor we lijken te vertoeven in een heel andere wereld, ver van de harde realiteit. Maar Gerrit is veel meer dan frontman bij The LVE , hij is ook medeoprichter van het label I Have A Tiger Records en tevens papa van een schattige tweeling. Dit allemaal combineren zonder er je hoofd bij te verliezen, en andere plannen voor de toekomst. Het leek ons tijd om Gerrit van Dyck eens wat prangende vragen te stellen:
Gerrit, in de eerste plaats onze beste wensen voor 2016. Mijn eerste vraag gaat over The LVE. Hoe is het concept ontstaan? Vertel eens wat meer over de band?
Een vijftal jaar geleden vond ik dat het tijd was om de solo nummers, die ik al een tijdje schreef en op MySpace postte , op te gaan nemen. Zo kwam ik bij SputnikStudio van Joes, onze drummer terecht. Samen namen wij de EP ‘Lightning Vishwa Experience’ op. Sara (zangeres), Bert (gitaar) en Thomas (keys) kwamen meespelen. Rienk (bas) maakt de hoes. En we waren vertrokken, zeg maar;
The LVE speelt ingetogen, melanchologische pop, in een dromerige en intieme sfeer. Soms bloeien de nummers elegant en zweverig open, soms blijven ze klein. Wij amuseren ons heel goed (kijk maar eens naar onze clips) maar leggen tegelijk de lat erg hoog en zijn heel ambitieus.
Jullie debuutplaat sloeg in als een bom. Niet alleen ikzelf was onder de indruk, de recensies zijn zonder meer uitmuntend, niet? Hoe ervaren jullie zelf de algemene reacties in pers, publiek en de onmiddellijke omgeving?
Een plaat maken is een lang proces hé. Dat begint van de eerste demo’s die je thuis maakt, dan neem je die mee naar de groep, wanneer het nummer klaar is naar de studio, daarna worden de nummers gemasterd … Tegen dat je plaat klaar is heb je alles al zo veel gehoord dat je niet meer kan inschatten of het nu echt goed is. Natuurlijk vinden we de plaat zelf heel geslaagd, maar het blijft heel spannend hoe de mensen gaan reageren. Er zit zo veel emotie, creatie, tijd en puurheid in deze plaat, in de hoes, in het hele release-traject – dat het ongelofelijk goed doet dat de plaat zo positief onthaald wordt.
Het meest opvallende binnen The LVE is de kruisbestuiving tussen uw stem en deze van Sara - zonder afbreuk te doen aan de instrumentale aanpak. Hoe zijn jullie erop gekomen samen te zingen? Of was dit al vanaf het begin de bedoeling?
Via een van mijn vorige bands My Hot Pony leerde ik Sara kennen, ze is toen een nummer mee komen inzingen. Ik was meteen helemaal weg van haar stem en van attitude. Toen ik mijn eerste LVE-demo’s begon te maken was ik dan ook heel blij dat ze mee wilde doen. Eigenlijk zijn we toen pas echt mooi beginnen samen zingen, die stemmen blenden mooi en Sara is een prachtige persoon. Op de nieuwe plaat hoor je ook meer kanten van haar – experimentele Sara in de intro, breekbare Sara in Hi On Love, solo-Sara in Love When You Don’t Want It, backings-Sara in Little Sunny …
Breekbare songs, die je niet in slaap wiegen maar vele emoties naar boven brengen , vond ik het meest sublieme aan jullie debuut. Maar vooral blijkt de technisch hoogstaande manier van spelen me op te vallen. Hebben jullie nog bij andere bands gespeeld? Want elk van jullie stralen zeker en vast veel ervaring uit. Zowel vocaal als instrumentaal.
Iedereen van de band speelt al jaren in bands. De eerste LVE-EP heb ik vooral met Joes opgenomen, daarna ben ik een groep gaan zoeken en na een tijdje samenspelen was er plots ‘de klik’. Ik heb een geweldige groep, die heel goed is in het luisteren naar elkaar en samen te gaan voor een LVE-resultaat. Ieder kan zichzelf een beetje kwijt in de groep waardoor je echt een unieke LVE-filter krijgt. Ik zou mijn band gerust een nummer laten opnemen zonder mij en ik zou zeker zijn dat het LVE zou klinken. Dat is van onschatbare waarde. Naast hun talent zijn het ook heel mooie mensen; Ik zie ze graag!
Wat zijn de verdere toekomstplannen met The LVE? Op wereld tournee? Of misschien nog nieuw werk in 2016?
In februari releasen we de volgende single met video. Die video’s maken we altijd veel werk van: volledig diy van begin tot einde en nooit saai of cliché. Deze keer gaan we samenwerken met kinetisch kunstenaar Jesse Cremers, die ook al voor onze uitverkochte release in Het Bos een super coole installatie bouwde.
In april volgt nog een single met video. En in tussentijd willen we veel spelen en op interessante podia. Met de goeie recensies en een druk voorjaar overtuigen we hopelijk ook de programmatoren van de festivalpodia, want wij hebben een straffe festivalset in onze mouw zitten! In het najaar willen we voor de tweede keer een LVE & Friends organiseren: een optreden waar we in 60ies traditie samenspelen met muzikanten van andere bands, en elkaar kruisbestuiven. Tegen het einde van het jaar komen we ook met nieuw werk af, een single of 7”, dat moeten we nog bekijken.
Is dit alles met The LVE, gezien het toch wel grote succes van jullie debuut, nog te combineren met je andere projecten? ook de andere bandleden hebben nog andere projecten?
Voorlopig wel, en als je iets echt wil maak je daar ook tijd voor hé. Ik heb altijd heel veel projecten in mijn hoofd en ben met een paar daarvan bezig, maar momenteel ligt de focus wel op The LVE. Daarnaast doe ik aan live MS PAINT-performances bij optredens, daar ga ik meer mee doen in de toekomst. Rienk, onze bassist, brengt een prachtige plaat uit met You Raskal You. Sara zingt bij The Jaquelines, His Trust Fund en heeft een super cool nieuw project Short & Blake. Joes – drummer – runt SputnikStudio, waar oa. Admiral Freebee en wij platen opnamen.
Over I Have A Tiger Records. Heel mooi label, waarvan we in de toekomst zeker nog wel platen willen bespreken. Over die 'toekomst' welke bands en artiesten kan je onze lezers aanraden zeker eens uit te checken?
Op ons label zitten veel sterke groepen. In 2016 kijk ik vooral naar I Drove A Tank, de nieuwste aanwinst, die een EP uitbrengen die vol staat met catchy, sixties-achtige nummers. TMGS werkt ook aan nieuw materiaal en zal dat dit jaar ongetwijfeld live gaan testen – ik ben benieuwd! Strange Feathered Friends werkt ook aan nieuw materiaal en gaat terug de baan op. Heel goeie groep is dat ook. Radio Carver heeft een extra gitarist in de rangen en is na een reeks optredens bezig een sterke live reputatie op te bouwen. Dus … Hou dat label zeker in’t oog, er gebeurt altijd wel wat!
Vertel eens wat meer over het label? wie zijn jullie? hoe zijn jullie 'ontstaan'?
I Have A Tiger Records is 5 jaar geleden opgericht door de bands SimpleSongs, Radio Carver, Minguz en Lightning Vishwa Experience (nu The LVE). Die vier bands hadden een plaat opgenomen in SputnikStudio en stonden op het punt die uit te brengen. In plaats van te bedelen om een record deal hadden we toen iets van ‘we kunnen dat zelf, en misschien zelfs beter’. Door elkaar mee te promoten, kennis te delen, investeringen te delen en originele projecten op te zetten zijn we best al ver gekomen.
Ondertussen kwamen TMGS, Strange Feathered Friends en I Drove A Tank erbij, drie geweldige bands die niet alleen goed zijn maar ook volledig passen in wat I Have A Tiger wil doen. Met leden van verschillende bands heeft het label ook al een soundtrack geschreven en gebracht bij Alice In Wonderland, een Dead Man Ray-coverplaat opgenomen, limited collectors-item vinyls uitgebracht, concerten georganiseerd … The Tiger Never Sleeps, zeg ik altijd!
Ik heb gelezen dat je onlangs vader bent geworden van een schattige tweeling, ik ben ook een onderdeel van een tweeling btw, hoe combineer je dit toch drukke privé leven met je al minstens even drukke professionele leven?
Ik ben inderdaad de trotste eigenaar van een prachtige tweeling, Giulia en Lucio, bijna één jaar zijn ze nu. Hoewel het heel vermoeiend is met die twee bandidos in huis geven ze toch ook nieuwe energie, inspiratie en drive om dingen te doen. Als ik iets wil dan ga ik er ook echt voor, ik laat daar slaap, rust, hygiëne en een sociaal leven voor. Ik ben ook efficiënter geworden en verspeel minder tijd. Het enige dat wel wennen is, is dat ik niet meer zo goed bij een eerste ingeving een nummer kan gaan afwerken. Maar daar heb ik dan allerlei crappy opnametoestelletjes voor, ik neem snel een idee op en werk dat op een ander moment uit.
Zijn er naast het label verder uitbouwen en The LVE nog verdere projecten waaraan u je medewerking zal verlenen? Zo ja, welke?
Ik heb altijd veel, te veel plannen. Ik ga intenser gekke dingen doen als MS PAINT WELTMEISTER. The LVE is ergens meer dan een groep, ik kan heel veel kwijt in die band omdat we een soort LVE-world creëren. Alles kan en alle vormen van ‘kunst’ zeg maar kunnen we wel in The LVE steken. Dat wil ik in de toekomst nog meer gaan doen.
Een vraag die ik veel stel aan labels en artiesten. Hoe sta jij persoonlijk tegenover de steaming sites als Spotify? Ik gebruik het ook om ontdekkingen te doen, en eventuele latere aankoop van een fysieke plaat of cd.
Ik heb het daar ook regelmatig over met collega-muzikanten en de meningen zijn verdeeld. Ik ben grote voorstander van Spotify en sociale media. Je verdient er als muzikant inderdaad amper aan, maar je kan wel een veel grotere potentieel publiek bereiken. Het is ook dwaas om zo’n trends tegen te willen gaan, je moet er in mee gaan. Experimenteren en proberen er zelf bij te winnen. Als wij zo een nieuw publiek bereiken, meer shows kunnen spelen en op die shows platen kunnen verkopen – wat zou ik dan tegen sociale media kunnen hebben?
In diezelfde richting. Vinyl lijkt te 'boomen' heb ik gelezen. Voel je dat ook zo aan via aankopen van platen bij je label en The LVE?
Eigenlijk wel. Wij brachten in 2012 een EP uit, op CD en 10” vinyl, en toen kochten nog veel meer mensen cd’s dan vinyl. Tegenwoordig denk ik dat we aan een 50/50 verhouding zitten. Heel fijn vind ik dat. Vooral omdat het artwork zo mooi is, een plaat veel mooier is dan een cd. Ik heb dan meer het gevoel dat we onze fans iets moois schenken.
Zijn er nog 'weetjes' die je graag zou willen meedelen aan onze lezers?
Ik wil jullie graag bedanken voor de warme support die we al kregen van jullie magazine en van jullie lezers. Een geheime agenda hebben we niet, ik heb al veel plannen uit de doeken gedaan … Maar ik kan wel vertellen dat we in 2016 heel graag een nummer willen opnemen met Peter Van Asbroeck – dus Peter als je dit leest – let’s meet!
Bedankt voor dit fijne gesprek, veel succes in al je projecten in 2016. En uiteraard ook in het papa zijn :)
