'Ontdekkingen en bevestigingen' dat is de rode draad doorheen het muziekjaar 2015 geworden. Dit zowel op vlak van artiesten, cd releases als festivals. Binnen dit kader een overzicht van 'mijn' jaar 2015:
Ontdekkingen:
Ik ben de tel kwijt geraakt, hoeveel cd's ik heb besproken doorheen 2015 voor snoozecontrol. Eveneens heb ik het aantal concerten niet uitpluist, het leek me onbegonnen werk om die allemaal te bespreken. Maar binnen al de belevingen doorheen het jaar, stel ik mijn persoonlijke top drie aan jullie voor in de categorie 'artiesten en bands die me totaal hebben omver geblazen' Een moeilijke keuze, want we hebben enorm veel ontdekkingen gedaan. Teveel om allemaal te vernoemen:
1. Illuminine
Wat de albums betreft is er één plaat die echt boven alle andere uitstak. En dat in een jaar waar ik de ene emotionele trip na de andere mokerslag te verwerken kreeg, in de positieve zin van dat woord. Over Illuminine -#1 schreef ik het volgende: Maar het meest integrerende aan #1 is dat de greep nergens wordt los gelaten. Dat we nergens het gevoel krijgen 'tijd om een koffie' te halen. Nee, we blijven de gehele tijd gespannen luisteren en vooral genieten. Lume Reign , Melancholia en het vijf minuten durende Svengali sluiten perfect aan op de rest. Wat bovendien ook opvalt, dat er heel veel verschillende intervallen merkbaar zijn binnen elk van de songs. Daardoor krijg je ook niet het gevoel dat alles op diezelfde lijn ligt, wat zou kunnen zorgen voor enige verveling. Het tien jaar noeste werken heeft zeker zijn vruchten afgeworpen. Illuminine moet met dit pareltje van een Ambient album, met noise invloeden, trouwens niet onderdoen voor enig ander artiest binnen het genre. We stellen voor om vooral met je hart te luisteren, het onze bloede van puur genot bij zoveel schoonheid. Tot tranen toe bedwongen, moesten we na deze trip door de diepste roersels van onze ziel, afscheid nemen. Terug naar de harde realiteit. Maar wil je die even vergeten, neem deze plaat even bij de hand, een betere remedie tegen opkomende depressies kunnen we niet bedenken De volledige recensie kunnen jullie hier nog eens nalezen: http://www.snoozecontrol.be/reviews/3412/
Maar ook op menig podia heeft deze klasse artiest, gerugsteund door heel knappe mede instrumentalisten, ons al een paar keer over de streep weten te trekken. Zo zagen we Kevin met zijn gevolg, in een intimistisch kader, aantreden in TRIX. we schreven daarover: Eerlijk gezegd, we waren wel een beetje sceptisch op voorhand, want de breekbare songs zijn uiteraard pareltjes maar zouden ze zonder die hypnotiserende visuele effecten het publiek in de ban kunnen houden voor de gehele set? Nu, dat bleek geen probleem te zijn, vanaf de eerste noten voelden we een deugdzame rilling over onze rug, gingen de haren op onze armen de hoogte in en pinkten we bovendien menig traan weg bij de weemoedige en hartverscheurende klanken. Nee, dat is geen overdreven bewieroken, want ook de aanwezigen werden er helemaal stil van. Geen applaus na elke songs, geen gekeuvel of gebabbel. Iedereen stond voor zich te staren in diepe gedachten verzonken, je kon een speld horen vallen in TRIX café. Zonder meer heeft Illuminine op deze avond weer een grens weten te verleggen waar we dachten dat die al was bereikt. Binnen het intieme kader slaagde Illuminine erin ons vanaf begin tot einde in diepe ontroering te brengen. Een set boordevol melancholische songs, waarbij elke gitaaraanslag of piano en viool tot cello toon je hartkloppingen bezorgde. Dat is wat we voorgeschoteld kregen.
Ik roep dan ook Illuminine uit tot mijn grootste ontdekking van 2015. Een artiest die me zowel live, met band, als op plaat heeft kunnen raken zoals geen enkele andere dat heeft kunnen doen.
2. Bliksem:
Op vlak van festivals waren we enorm onder de indruk van het aanbod op evenementen als Antwerp Metal Fest, die ons met een ijzersterke affiche weer geheel over de streep konden trekken. Het verslag kunnen jullie hier nog eens nalezen. Ook deden we voor het eerst Rocktoberfest en waren onder de indruk van het perfect georganiseerde festival, de steengoede affiche, en de heel kameraadschappelijke sfeer. Lees ook daarvan het verslag. Een van de vele ontdekkingen op dat laatste festival zonder enige twijfel BARK, die we in 2016 zeker en vast zien doorbreken. We durven daar onze handen voor in het vuur steken. Bovendien kregen we als klap op de vuurpijl Pandafest voorgeschoteld. Een festival dat we kunnen aanprijzen als ultieme afsluiter van het jaar, voor elke fan van 'underground metal en aanverwante': ook hiervan kunnen jullie hier het verslag lezen.
Maar we dwalen af. Op al die festivals hebben we ontdekkingen gedaan, of konden anderen hun status bevestigen met een BOM van een optreden. Maar binnen het kader, van laat ons zeggen, 'underground metal' is er toch één band die we kunnen omschrijven als DE ontdekking van 2015. Bliksem bracht een knaller van een plaat uit met Gruesome Masterpiece. We schreven daar het volgende over: Onze eindeconclusie: Binnen het totaal pakket op Gruesome Masterpiece krijgen we vooral veel variatie, we hadden het er al over. Bliksem slaagt er met dit album in heel uiteenlopende gevoelens naar boven te brengen. Over hun aantreden op Antwerp Metal Fest schreven we: De kruisbestuiving tussen gitaar, drum en zang grenst bij Bliksem gewoonweg aan de perfectie wat performance betreft. We hoeven er geen doekjes om te winden, maar binnen het metalwereldje hoeven deze dame en heren niet onder te doen voor enige 'grote' act binnen de scene. Bovendien klinken de nieuwe nummers heel angstaanjagend, en bezorgen zowel de instrumentale als vocale aankleding je koude rillingen. Lightning is one of the most spectacular displays in nature. Bolt temperatures hotter than the sun. Staat te lezen bij de biografie van de band hun website. Dat blijkt ook te kloppen Op deze zonovergoten dag hebben we geen onweersbui gekregen, maar toch is de Bliksem stevig ingeslagen. In de vorm van deze geweldig op dreef zijnde band. Deze stelling kunnen we meteen ook toepassen voor dit album. De performance, zowel instrumentaal als vocaal grenst aan de perfectie. Bliksem bewijst met dit gevarieerde album, dat bol staat van technisch hoogstaande uitlating, klaar te zijn voor het grote werk. Elk haartje op onze arm komt recht te staan van emotie, we beginnen zwaar te headbangen en moshen in de kamer is er ook bij. Maar vooral voelen we een donkere, angstaanjagende klauw die ons de strot dreigt dicht te knijpen. Geen beetje medelijden krijgen we van Bliksem. En ja ook nu weer bleven we verweesd achter. De volledige recensie: http://www.snoozecontrol.be/reviews/4257/
Zoals we hierboven aangaven , diezelfde totaalbeleving zouden Bliksem doorheen 2015 ook op menig podium tentoon spreiden. De dame en heren mogen volgende zomer aantreden op Wacken Open Air en wisten op Pandafest al te bewijzen waarom ze daar op hun plaats staan. We schreven het volgende: Een paar weken voor Pandafest kwamen we te weten dat Bliksem volgende zomer op Wacken Open Air in Duitsland zal staan. Een erkenning voor een gans jaar hard en noest werken. Want ons heeft Bliksem in 2015 al een paar keer stevig over de streep weten te trekken, zowel op het podium en op cd. Ook op pandafest bleek weer eens hoe sterk deze dame en heren aan het spelen zijn. Frontvrouw Peggy grijpt je met haar uitstraling en vocale bereik bij de strot tot dat laatste beetje adem uit je longen is verdwenen. De gitaristen ontpoppen zich tot ware virtuozen en slaan diepe gensters in onze ziel. Waarna de mokerslagen van de drums je compleet murw slaan. Het meest opvallend is vooral dat Bliksem zich doorheen het jaar geëvolueerd heeft tot een geoliede machine die hun publiek zonder enig probleem, van begin tot einde en van voor naar achter stevig in de greep kan houden, bovendien viel weer die haast griezelig perfecte kruisbestuiving op tussen vocale en instrumentale aankleding. Waardoor we in het verleden reeds enkele keren compleet overslag zijn gegaan.
3. Absolva:
Dit jaar gingen we ook een paar keer naar Genk. De evenementen werden georganiseerd door Rebelworld Events.
Telkens was ik onder de indruk van de intieme en gemoedelijke sfeer tijdens die evenementen Zo zagen we eind mei een schitterend optreden vanAncient Rites. Een evenement waar we bovendien nog een pak andere ontdekkingen deden zoals Necrosis, Herfst en Toledo Steel. Ook beleefden we een heel duistere avond met Insanity Reigns Supreme - die niet alleen een parel van een album uitbrachten in 2015 maar ook ons live de krop in de keel wisten te bezorgen Een andere ontdekking die avond was o.a. Mittgard.
Maar met alle respect voor deze aantredende bands, die me één voor één wisten te bekoren was er binnen die evenementen echter eentje die me volledig wist omver te blazen. Absolva. Absolva traden aan op Rebelrock. De review kan je hier nog eens nalezen. http://www.snoozecontrol.be/reviews/4576/ Ook brachten deze heren een pracht van een plaat uit: Never a good day to die. Ik schreef daarover: Een ding is nu wel zeker. In een interview zei KISS boegbeeld Gene Simmons iets in de trend van 'Rock'n' roll is dood'. Wij moeten, met alle respect voor Gene, deze stelling tegenspreken. Rock is geëvolueerd, en gaat terug back to basic. Ik stel Gene voor eens te gaan grasduinen in die underground, hij zal wellicht ook botsen op een band als Absolva die de old school heavy metal van toen ten volle uitbuiten, met de voeten stevig aan de grond in het heden. Voor de liefhebbers van pure, old school heavy metal en aanverwanten. Die niet moeten hebben van overdreven poses , tot teveel show elementen. Is deze Never a good day to die dan ook een stevig aanrader. En nu hebben we een nekmassage nodig na al dat stevig headbangen.
Ook zagen we Absolva aan het werk in De Verlichte Geest te Roeselare waarover we schreven: Geen sterallures of dergelijke te bespeuren. Naast de knappe performance bleken elk van de bandleden ook respect te tonen voor zowel fans, entourage en elkaar. Ook de songs uit de nieuw uitgekomen Cd Never a Good Day to Die gingen erin als zoete broodjes. Bovendien deden Absolva er alles aan om het publiek, van begin tot einde, te betrekken bij de set die ze brachten. Trouwens werd elk van de bandleden voldoende betrokken binnen het geheel, zo mocht drummer van dienst Martin Mcnee een solo brengen, die ons deed denken aan de gouden tijden van heavy metal/hardrock. De broers Chris Appleton & Luke Appleton joegen riffs uit hun gitaren waarvan de haren op onze armen gingen rechtstaan. Ook basgitarist Karl Schramm, die uitvoerig in de bloemetjes werd gezet voor zijn verjaardag, ontpopte zich tot een ware virtuoos. Maar ondanks die technisch perfecte manier van spelen, kregen we geen geroutineerd optreden te verwerken. Absolva genoten van de vele aandacht, en bedankten de aanwezige fans met een gedenkwaardig optreden, dat ons nog lang zal nablijven. Er zaten zowaar zelfs enkele heel gesmaakte verrassingen binnen de set. Zo kregen we een knappe versie van Fear of The dark (Iron Maiden) wat zorgde voor een waar kippenvelmoment. Maar ook nummers als Only when it's over en Heaven & Hell konden op heel wat bijval rekenen. Bovendien werd het nummer Never back down gebracht ter nagedachtenis aan de gebeurtenissen in parijs vorige week vrijdag, waarbij de armen in de lucht gingen. Een stevige vuist makende tegen al dat geweld en het verlies van onschuldige levens. Chris Appleton en de overigen ontpopten zich gaandeweg vooral tot showbeesten die hun fans van de eerste minuut tot de laatste stevig in een houdgreep konden houden.
Naast bands en artiesten deden we ook ontdekkingen op vlak van evenementen tot festivals. We hadden het eerder al over Rocktoberfest. Ik ben er echter ook voor het eerst ooit in geslaagd naar Ieperfest af te zakken. Ondanks het feit dat dit festival kan gezien worden als toch één van de grotere in ons landje, bleek er een gemoedelijke sfeer te hangen. Tot zelfs heel intimistisch. Ik was zodanig onder de indruk van de omgeving, de entourage, de atmosfeer dat ik Ieperfest 2015 prompt bombardeer tot 'de festivalontdekking van het jaar 2015' samen met eerder genoemde Rocktoberfest. Het verslag van Ieperfest kan u hier nog eens nalezen:
Dag 1:http://www.snoozecontrol.be/reviews/4289/
Dag 2: http://www.snoozecontrol.be/reviews/4292/
Wat betreft evenementen zakten we dit jaar frequent af naar TrixTrax. Elke derde donderdag van de maand gaan in Trix Café optredens door van talentvolle Belgische bands, met de bedoeling deze artiesten podium kansen te geven. Niet alleen is der de heel gemoedelijke atmosfeer in die café. Waar hebben we , vaak met een frisse pint in de hand, telkens met volle teugen van de concerten genoten. Ook kan je op die manier nieuwe ontdekkingen doen, en artiesten uit eigen land beter leren kennen. Lees hieronder de verslagen van de TrixTrax avonden die we hebben bezocht in 2015 er nog eens op na:
Januari 2015: http://www.snoozecontrol.be/reviews/3197/
April 2015: http://www.snoozecontrol.be/reviews/3660/
September 2015: http://www.snoozecontrol.be/reviews/4423/
Oktober 2015: http://www.snoozecontrol.be/reviews/4566/
December 2015: http://www.snoozecontrol.be/reviews/4883/
Alle informatie over de TrixTrax avonden vinden jullie ook op de website: http://www.trixonline.be/nl/reeksen/trixtrax/4/
Onder de recente ontdekkingen tenslotte, kunnen we een pak bands vernoemen waarvan we nu al zeker zijn dat ze ons in 2016 volledig zullen wegblazen. Enkele voorbeelden? The Mary Hart Attack , die we op één van die TrixTrax avonden al een indrukwekkende set zagen weggeven. Monkey Juice, een parel uit het Waasland die recent ons op plaat konden bekoren. En uiteraard BARK die zonder meer op twee festivals ons lieten inzien dat blaffende honden wel degelijk bijten. Het zijn maar enkele voorbeelden van het pak 'ontdekkingen' die we hebben gedaan doorheen het jaar 2015. Teveel om allemaal op te noemen. Op dat vlak was 2015 een heel geslaagd jaar moeten we zeggen.
Bevestigingen:
Onder de categorie bevestigingen geef ik een top vijf van 'evenementen of festivals die hun top status wisten te bevestigen'. Wat artiesten en bands betreffen echter kan ik stellen dat bijvoorbeeld Evil Invaders weer eens bewezen uitgegroeid te zijn tot een top act binnen het metal gebeuren. Dat La Muerte zowel op Lokerse feesten als op Pandafest ons met verstomming heeft doen staan. Ook de concerten van The Jesus and Mary chain - Lokerse Feesten - en Godspeed You! Black Emperor waren gedenkwaardige belevenissen, die in ons geheugen staan gegrift. Celestial Wolves brachten heel recent een nieuwe plaat uit. En bevestigen dan ook dat ze volwassen zijn geworden. Maar vooral dat ze nog steeds magische klanken kunnen voortbrengen die enerzijds ons ontroeren en anderzijds als mokerslagen onze herspan dreigen in te slaan. Of neem nu Innerwoud, die het instrument Cello in al zijn aspecten, van zwevend tot snoeihard, uit de doeken deed. Zowel op het podium als op plaat.. En zo kunnen we nog even doorgaan... Ik richt me dan ook op het eerder genoemde aanbod Festivals en evenementen.
1. Dunk!festival:
Zoals de lezers weten doe ik enorm veel festivals. Vanaf het prille begin ben ik echter altijd onder de indruk geweest van Dunk!festival. Niet enkel om de affiches, postrock en instrumentale muziekfan zijnde. Vooral de heel intieme, kameraadschappelijke sfeer waarrond die evenement is opgebouwd, doen me steeds met verstomming slagen. Ook in 2015 bleek, ondanks het toch wel grote succes van dit gebeuren, die 'intimistische gemoedelijke sfeer' stevig overeind staan. De organisatie stelde alles in het werk om de fans, de bands en alles en iedereen eromheen het zo gezellig mogelijk te maken. Drie dagen lang leken we te vertoeven in een soort Paradijs waar muziek , kunst en glimlachende medemensen tot medewerkers je tegemoet kwamen. In ons verslag schreven we dan ook het volgende: Hoe de organisatie er elk jaar weer in slaagt om ons drie dagen lang te laten vertoeven in een vorm van diepe ontroering. Binnen het kader van een gemoedelijke, kameraadschappelijke sfeer. Met daarbij het aanbieden van bands en artiesten, die één voor één top tot heel sterke concerten neerzetten? We weten het niet. maar ook in 2015 werden weer gensters geslagen, ontdekkingen gedaan, en vele emoties aangesproken. Lees er ook de volledige verslagen er gerust ook eens op na:
Dag 1: http://www.snoozecontrol.be/reviews/3811/
Dag 2: http://www.snoozecontrol.be/reviews/3809/
Dag 3: http://www.snoozecontrol.be/reviews/3812/
2. Concertzaal De Casino (Sint-Niklaas):
Vorig jaar vertoefden we enkele keren in Concertzaal De Casino te Sint-Niklaas. We zagen er niet alleen beklijvende concerten. Maar stelden vast dat binnen dit intiem kader, de optredens telkens naar een heel grote hoogte werden gestuwd. Ook in 2015 was dat zonder meer het geval. Deze zaal straalt iets magisch uit. Het is alsof je een tempel betreedt, of toch vertoeft in een heel andere wereld. Of dat nu heel strakke, harde concerten zijn onder de noemer DC Rocks of zwoele avonden onder de noemer Casino Boite tot menig Kleinkunst en Jazz artiest, telkens gingen we ook in 2015 met een stralende glimlach buiten. Niet alle optredens konden ons even veel bekoren, maar dankzij die uitzonderlijke sfeer in de concertzaal bleek zelfs het minst sterke optreden een uitzonderlijke gebeurtenis te zijn geworden, die ons tot op heden nog steeds is bijgebleven en ons verweesd achterliet. Het overzicht van de verslagen vinden jullie hieronder:
Geppetto & The Whales: http://www.snoozecontrol.be/reviews/3203/
Raymond van het Groenewoud: http://www.snoozecontrol.be/reviews/3460/
Maggie Bjorklund: http://www.snoozecontrol.be/reviews/3568/
De Mens: http://www.snoozecontrol.be/reviews/3670/
Spinvis: http://www.snoozecontrol.be/reviews/3745/
Dez Mona: http://www.snoozecontrol.be/reviews/4575/
Evil Invaders + Bliksem: http://www.snoozecontrol.be/reviews/4610/
Innerwoud + Illuminine: http://www.snoozecontrol.be/reviews/4635/
Mad Sin + The Klingonz: http://www.snoozecontrol.be/reviews/4678/
Bob Wayne: http://www.snoozecontrol.be/reviews/4751/
Altertape + STUFF.: http://www.snoozecontrol.be/reviews/4884/
3. Alcatraz Metal Festival:
Alcatraz Metal Festival bewezen ook in 2015 veel meer te omvatten dan enkel en alleen het festival zelf. Dat in augustus doorgaat in Kortrijk. Dankzij menig indoor evenementen in de Kreun kunnen we stellen dat de organisatie ook het metalgebeuren op kaart heeft weten te zetten rondom Kortrijk, maar ook daar ver buiten. Zo zagen we o.a. Prong en Steak Number Eight het beste van zichzelf geven in de gezellige zaal De Kreun. We schreven daar het volgende over: Het meest opvallende was dat die nieuwe songs niet moeten onderdoen voor het oudere werk van Prong. Ook op het podium bleek dat het geval te zijn. Zonder meer zette Prong hier een gedenkwaardig concert neer, iedere aanwezige zal dit zeker beamen. Vanaf vooraan het podium, tot helemaal achteraan, stonden mensen te headbangen en te moshen. Dat kom je niet elke dag tegen. Grote klasse wat deze heren ons brachten. Daar waar bands, die na vele jaren een reünie doen, vaak nog maar een flauw afkooksel zijn van ooit. Bleek Prong nog steeds te staan als een huis. Pure klasse wat deze heren tentoon spreiden in De Kreun , Kortrijk.
Ook zakten we af naar een evenement onder de naam 'Up the Belgian! Pt. 1' met o.a. Evil Invaders, Ostrogoth, Eternal Breath, Trouble Agency en Rik Priem's Prime. Daarover schreven we het volgende: We kunnen besluiten met de woorden van Ronnie James Dio, zoals eerder in dit artikel: METAL NEVER DIES! Dat is op deze avond in de Kreun, Kortrijk weer uitvoerig bewezen. Tot een volgende!
Maar uiteraard is er het festival zelf. Al vele jaren slaagt de organisatie van Alcatraz Metal Festival het metal gebeuren op kaart te zetten. Eerst in Deinze, de laatste jaren in Kortrijk. Maar het festival heeft een reputatie weten uit te bouwen ver buiten de landsgrenzen. Binnen een redelijk intimistisch kader weet het festival dan ook telkens een affiche samen te stellen met kleppers van formaat, ware ontdekkingen, en geeft ook nieuwe bands spelkansen. Wij waren ook in 2015 weer enorm onder de indruk van het aanbod. Mijn verslagen kunnen jullie hier nog eens nalezen:
Dag 1: http://www.snoozecontrol.be/reviews/4266/
Dag 2: http://www.snoozecontrol.be/reviews/4270/
4. Pandafest + Antwerp Metal Fest:
We kunnen het volgende stellen. Wat Rebelworld Events doet voor het 'underground metal gebeuren' in Genk, Alcatraz Metal Fest doen rondom Kortrijk, dat doen o.a. Antwerp Metal Fest, Pandafest en Rocktoberfest rond het Antwerpse. Meer nog, de drie festivals liggen wat programma betreft in elkaars verlengde, maar staan ook op zichzelf. Antwerp Metal Fest gaat echter outdoor door, en duurt twee dagen. Twee dagen waar niet alleen kleppers de kans krijgen, zoals vorig jaar - 2014- Exodus, maar ook eerder onbekende talenten zich kunnen ontbolsteren. Of opkomende bands hun status bevestigen. Dit allemaal dus binnen een heel intiem kader, waarbij je altijd vlak tegen het podium staat en geen kilometers moet stappen of ver moet af staan om iets te zien. Zelfs 'aan de toog' kan je aan de sfeer intensief mee doen. Dit schreven we bovendien in ons verslag van Antwerp Metal Fest 2015: Wederom viel de gemoedelijke, intieme sfeer enorm op. Waar kan je nog met een frisse pint in de hand vanaf de toog het gevoel krijgen vlak voor het podium te staan? Wanneer het bier ook nog meevalt qua prijs, kan de avond al helemaal niet meer stuk. Bovendien slaagt de organisatie er keer op keer in de 'crème de la crème ' van het underground metal-en hardcoregebeuren uit zowel binnenland als buitenland aan te bieden.
Naast Antwerp Metal Fest zijn er in het Antwerpse nog evenementen die nagenoeg hetzelfde soort programma aanbieden. Zo waren we onder de indruk van het aanbod op Rocktoberfest, - de eerste keer dat we dat festival bezochten was er 'bam op'. Eind van het jaar is er dan weer Pandafest. Als het ware het sluitstuk van het 'underground metal gebeuren'. Meer dan twaalf uur lang werden we ook nu weer stevig in de greep gehouden. Want wederom was de organisatie erin geslaagd de vinger op de pols te leggen van wat speelt in diezelfde underground, waardoor het festival gerust Antwerp Metal Fest 'indoor' kan gedoopt worden. Al zijn er links en rechts wel merkelijke verschillen. Maar zowel in de kleine als grote zaal zagen we hetelfde vuur oplaaien, tot daken eraf gaan, dat we ook tegen komen op Antwerp Metal Fest. Waardoor Pandafest ook in 2015 kan gezien worden als de gedroomde afsluiter van een 'concert en festival jaar' om nooit meer te vergeten.
De verslagen van zowel Antwerp Metalfest, Rocktoberfest als Pandafest kunnen jullie hierboven nog eens lezen. Wij waren in elk geval weer eens enorm onder de indruk van dit knap georganiseerd evenement. In de intro schreef ik dan ook:
Rocktoberfest, Antwerp Metal Fest , Toxic Waste Fest, Rebelworld Events, het zijn maar een paar voorbeelden van organisaties die het 'underground gebeuren' binnen de hardere alternatieve muziekgenres een warm hart toedragen. Ook Pandafest mogen we aan deze reeks toevoegen, telkens opnieuw wordt een affiche samengesteld met bands en artiesten die in het afgelopen jaar ruimschoots hun sporen hebben verdiend binnen de 'underground scene'. Ook in 2015 is dit het geval. Met BARK, Bliksem, Your Higness, Wolves Scream, The Vintage Caravan, La Muerte, BEAR en vele anderen kregen we een ritst artiesten voorgeschoteld die nog één keer alles op alles wilden zetten om het concertjaar 2015 af te sluiten met een knallend feestje. De opkomst was wederom vrij groot, bovendien heerste er de gehele dag en avond een gemoedelijke en kameraadschappelijke sfeer.
5. Les Nuits Botanique:
U gaat naar een festival om ontdekkingen te doen? Dan kunnen we zeker Dour aanraden. Zelfs Pukkelpop, als je de mainstage wat vermijdt, heeft voldoende tentjes om lekker op ontdekkingsreis te gaan. Maar ook op Les Nuits Botanique is 'ontdekken' het sleutelwoord. Echter binnen een intiem kader van kleine zaaltjes, en een tent die buiten staat. Allemaal in een magische tot gezellige atmosfeer. Ook in 2015 vertoeven we enkele avonden in Brussel. En ook al hebben we toch al enkele keren Les Nuits meegemaakt, ook nu weer worden we omver geblazen door de intensieve sfeer die er elke dag heerst. Tien dagen lang voel je gewoon een tinteling door je lichaam stromen bij het betreden van de zalen, tot de omgeving daarvan. Ook de affiche staat bol van sprankelende namen, uit heel uiteenlopende muziekstijlen. Maar vooral zijn de zalen telkens opnieuw gevuld met artiesten en bands die de ziel weten te raken, en het hart verwarmen.
We schreven het dan ook in onze voorbeschouwing: Wij vermoeden dat sommige concertzaalpromoters of festivalorganisatoren in het bezit zijn van een glazen bol? Opvallend hoe zalen als Botanique er telkens in slagen artiesten en bands op hun affiche te plaatsen, die datzelfde jaar doorbreken naar een groot publiek. En ook de festivalweides in de zomer compleet plat spelen. Dat diezelfde organisatoren ook nog kleppers in het alternatieve milieu weten te strikken, het siert hen. Dit terzijde, willen we het in dit artikel hebben over Les Nuits 2015. Doorheen de jaren is Les Nuits Botanique een begrip geworden in het muziekwereldje. Meer nog, opkomende talenten en artiesten die staan voor de grote doorbraak, kan je eerst in de maand mei zien in de pittoreske zalen van de voormalige kruidentuin in Brussel. Alleen al de omgeving, waarvan nog overblijfsels te zien zijn rondom de zalen zelf, zijn heel uitnodigend te noemen. En uiteraard nabij de Chapiteau - een tent die voor deze gelegenheid buiten is opgetrokken - is het gezellig vertoeven. De grotere kleppers staan vaak ook in het al even gezellige Cirque Royal. Deze stelling bleek naderhand weer geheel te kloppen.
Een overzicht van alle verslagen vinden jullie trouwens via deze link.
2015 was op muzikaal vlak een heel positief jaar, op allerlei fronten. Ook al was er die terreurdreiging, en de angst na de gebeurtenissen in Parijs. Ik schreef het nog in een recensie kort na die gebeurtenissen:
mensen kan je doden, Passie niet.
Laten we dit in 2016 vooral voor ogen blijven houden. Mijn beste wensen alvast voor het nieuwe jaar , en prettige feestdagen!
